ایمپوتنسی یا ناتوانی جنسی، که معمولا به عنوان اختلال نعوظ (ED) شناخته می شود، ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ محکم برای مقاربت جنسی است. در حالی که زمانی ناتوانی جنسی یا اختلال نعوظ به عنوان بخشی طبیعی از افزایش سن در نظر گرفته می شد، پزشکی مدرن آن را به عنوان یک بیماری قابل درمان می شناسد که می تواند مردان را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. شاک ویو تراپی ، تحریک الکتریکی ، مگنت پرتوان و بیوفیدبک تراپی از جمله راهکارهای فیزیوتراپی در درمان ایمپوتنسی هستند که توسط متخصصان ما در کلینیک فیزیوتراپی دکتر نصیری – بهترین فیزیوتراپی غرب تهران – ارائه می شوند.
بسیاری از مردان گاه به گاه با مشکل نعوظ مواجه می شوند، اما زمانی که این مشکل پایدار می شود، می تواند منجر به استرس، مشکلات روابط و کاهش اعتماد به نفس شود. شناخت ایمپوتنسی و علل آن اولین قدم برای یافتن راه حل موثر است.
ناتوانی جنسی به عنوان یک نوع اختلال عملکرد جنسی طبقه بندی می شود. بسته به علت زمینه ای، می تواند موقت یا مزمن باشد. متخصصان پزشکی ناتوانی جنسی را از سایر اختلالات جنسی، مانند میل جنسی کم یا انزال زودرس تشخیص می دهند.
عوارض و مشکلات ناشی از ایمپوتنسی
اختلال نعوظ فقط مربوط به عملکرد جنسی نیست. این می تواند یک علامت هشدار اولیه از بیماری های جدی مانند بیماری قلبی، دیابت یا عدم تعادل هورمونی باشد. ضروری است که ناتوانی جنسی را به عنوان یک علامت به جای یک موضوع منفرد در نظر بگیرید.
ناتوانی جنسی می تواند به طور قابل توجهی بر سلامت روانی و عاطفی مرد تأثیر بگذارد. معمولا سبب بروز خجالت ، افسردگی و مشکلات روحی دیگر می شود. در روابط زناشویی، ممکن است باعث استرس و مشکلات صمیمیت بین زوجین شود.
علل ایمپوتنسی چیست؟
علل فیزیکی
- بیماری های قلبی عروقی – شرایطی مانند فشار خون بالا و گرفتگی عروق، جریان خون به آلت تناسلی را محدود می کند.
- دیابت و قند خون بالا – گردش خون ضعیف ناشی از دیابت می تواند به اعصاب و رگ های خونی آسیب برساند.
- عدم تعادل هورمونی – سطوح پایین تستوسترون یا اختلالات تیروئید می تواند به اختلال نعوظ کمک کند.
- اختلالات عصبی – شرایطی مانند بیماری پارکینسون، مولتیپل اسکلروزیس، و آسیب های نخاعی با سیگنال های عصبی تداخل می کنند.
- داروها و مصرف مواد مخدر – برخی داروها (مانند داروهای ضد افسردگی، بتا بلوکرها) و مصرف بیش از حد الکل یا مواد مخدر می توانند منجر به ناتوانی جنسی شوند.
علل روانی
استرس و اضطراب – اضطراب عملکرد می تواند باعث اختلال نعوظ موقت شود.
افسردگی – شرایط سلامت روان بر میل جنسی و عملکرد جنسی تأثیر می گذارد.
مشکلات رابطه – فاصله عاطفی بین زوجین، تعارضات حل نشده یا عدم صمیمیت می تواند به ایمپوتنسی منجر شود.
علائم ناتوانی جنسی
علامت اولیه ناتوانی جنسی مشکل در دستیابی یا حفظ نعوظ است. با این حال، علائم اضافی عبارتند از:
- کاهش میل جنسی
- نعوظ نامناسب
- اضطراب یا ناراحتی در مورد عملکرد جنسی
- مشکل در انجام فعالیت جنسی رضایت بخش
هنگامی که این علائم برای چندین هفته یا ماه ادامه یافت، توصیه می شود به دنبال مشاوره پزشکی باشید.
تشخیص ایمپوتنسی
تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی
پزشکان معمولاً با یک تاریخچه پزشکی دقیق و معاینه فیزیکی برای شناسایی هر گونه بیماری زمینه‌ای شروع می‌کنند.
آزمایش خون و بررسی سطح هورمون
آزمایش خون می تواند دیابت، تستوسترون پایین، یا مشکلات قلبی عروقی را که ممکن است باعث ناتوانی جنسی شود را تشخیص دهد.
ارزشیابی روانشناختی
یک روانشناس یا مشاور ممکن است استرس، اضطراب یا افسردگی را به عنوان عوامل بالقوه ارزیابی کند.
تست های تخصصی
تست تشدید آلت تناسلی شبانه – اندازه گیری اینکه آیا یک مرد در طول خواب نعوظ را تجربه می کند یا خیر.
سونوگرافی داپلر – جریان خون آلت تناسلی را ارزیابی می کند.
گزینه های درمانی
داروها
مهارکننده‌های PDE5 – رایج‌ترین درمان برای اختلال نعوظ شامل داروهایی مانند:
- سیلدنافیل (ویاگرا)
- تادالافیل (سیالیس)
- واردنافیل (لویترا، استاکسین)
- آوانافیل (Stendra)
این داروها با افزایش جریان خون به آلت تناسلی، کمک به دستیابی و حفظ نعوظ عمل می کنند. آنها باید تحت نظارت پزشکی مصرف شوند.
هورمون درمانی – اگر ناتوانی جنسی به دلیل سطوح پایین تستوسترون باشد، درمان جایگزینی هورمونی (HRT) ممکن است کمک کند. این را می توان از طریق تزریق، چسب یا ژل انجام داد.
داروهای تزریقی – آلپروستادیل دارویی است که می تواند مستقیماً به آلت تناسلی تزریق شود یا به عنوان شیاف برای افزایش جریان خون وارد شود.
تغییرات سبک زندگی
ورزش و مدیریت وزن – فعالیت بدنی منظم گردش خون و سلامت کلی را بهبود می بخشد و خطر ناتوانی جنسی را کاهش می دهد.
رژیم غذایی و تغذیه سالم – یک رژیم غذایی غنی از میوه ها، سبزیجات، پروتئین های بدون چربی و غلات کامل از سلامت قلب و عروق پشتیبانی می کند که برای عملکرد نعوظ حیاتی است.
کاهش مصرف الکل و سیگار – مصرف بیش از حد الکل و سیگار به رگ های خونی آسیب می رساند و جریان خون به آلت تناسلی را کاهش می دهد.
درمان های روانشناختی
مشاوره و درمان – اگر ناتوانی جنسی ناشی از استرس، اضطراب یا مشکلات رابطه باشد، درمان می تواند کمک کند. درمان شناختی رفتاری (CBT) به ویژه موثر است.
تکنیک های مدیریت استرس – مدیتیشن، تمرکز حواس و تمرینات آرامش بخش می تواند به کاهش اضطراب عملکرد کمک کند.
رویه های پزشکی
ایمپلنت آلت تناسلی – دستگاه‌های کاشته شده با جراحی که به مرد اجازه می‌دهد نعوظ را کنترل کند.
دستگاه‌های نعوظ خلاء (VED) – پمپی که خون را به داخل آلت تناسلی می‌کشد تا نعوظ ایجاد کند.
مداخلات جراحی – در موارد شدید، ممکن است به جراحی عروقی برای بهبود جریان خون نیاز باشد.
درمان ایمپوتنسی با فیزیوتراپی
فیزیوتراپی می‌تواند یک گزینه مؤثر باشد، به ویژه اگر ناتوانی جنسی ناشی از مشکلات جسمی مانند ضعف عضلات کف لگن، مشکلات عصبی یا آسیب‌های فیزیکی باشد.
تقویت عضلات کف لگن
تمرینات کگل (Kegel) به تقویت عضلات کف لگن کمک می‌کنند که نقش مهمی در کنترل نعوظ و انزال دارند. متخصص فیزیوتراپی کف لگن می‌تواند به شما در انجام صحیح این تمرینات و افزایش تدریجی شدت آنها کمک کند.
بهبود جریان خون
برخی از تکنیک‌های فیزیوتراپی مانند ماساژ و تمرینات خاص می‌توانند به بهبود جریان خون در ناحیه تناسلی کمک کنند که برای نعوظ و عملکرد جنسی مطلوب ضروری است.
بهبود هماهنگی عضلات
فیزیوتراپی می‌تواند به بهبود هماهنگی بین عضلات مختلف درگیر در عملکرد جنسی کمک کند که می‌تواند منجر به بهبود نعوظ و انزال شود.
