نقاط ماشه ای که به عنوان تریگر پوینت نیز شناخته می شوند، نقاطی هستند که بیش از حد تحریک پذیر هستند و در یک نوار کشیده از ماهیچه های اسکلتی قرار دارند. این نواحی موضعی دارای فیبرهای عضلانی منقبض شده، شبیه گره های یک رشته هستند که به فشار بسیار حساس هستند. آنها مانند سیستم‌های هشدار کوچک هستند که در صورت لمس یا فعال شدن، آماده فریاد زدن از درد هستند.
نقاط ماشه ای در دو نوع وجود دارند: نهفته و فعال.
پنهان: مستقیماً درد ایجاد نمی کنند، اما می توانند به سفت شدن و ضعف کلی عضلات منجر شوند.
فعال: اینها مولدهای درد هستند که باعث حساسیت موضعی، درد ارجاعی (دردی که به نواحی دور منتشر می شود) و حتی ضعف عضلانی را ایجاد می کنند.
دلایل و عوامل خطر
دلایل تشکیل نقطه ماشه ای به اندازه افرادی که آنها را تجربه می کنند متفاوت است. برخی از دلایل رایج عبارتند از:
- استفاده بیش از حد یا فشار مکرر: تونل کارپال ناشی از تایپ کردن یا آرنج تنیس بازان ناشی از حرکت دادن راکت را در نظر بگیرید.
- آسیب حاد: سقوط، یک تصادف ورزشی یا حتی تصادف رانندگی می تواند نقاط ماشه ای را پشت سر بگذارد.
- وضعیت نامناسب: خمیدگی در تمام طول روز می تواند فشار بی موردی بر عضلات وارد کند و منجر به تشکیل نقطه ماشه ای شود.
- استرس روانی: تنش ذهنی می تواند به صورت فیزیکی ظاهر شود و نقاط ماشه ای در عضلات ایجاد کند.
- کمبودهای تغذیه ای: کمبود برخی مواد مغذی می تواند به تنش عضلانی و نقاط ماشه ای کمک کند.
علائم نقاط ماشه ای
علائم مشخص تریگر پوینت بسته به محل و شدت آنها می تواند متفاوت باشد. برخی از علائم رایج عبارتند از:
- درد موضعی: درد مبهم یا درد شدید در خود نقطه ماشه ای.
- درد ارجاع شده: دردی که به نواحی به ظاهر دور تابش می کند، مانند گردن درد که باعث سردرد می شود.
- سفتی و ضعف عضلانی: عضله آسیب دیده احساس سفت می کند و ممکن است قدرت نداشته باشد.
- محدوده حرکتی محدود: درد و سفتی می تواند حرکت شما را محدود کند.
- حساسیت به لمس: حتی فشار ملایم روی نقطه ماشه نیز می تواند آزاردهنده باشد.
درمان نقاط ماشه ای با فیزیوتراپی
1. درمان دستی:
این رویکرد عملی شامل تکنیک های مختلفی مانند:
فشار نقطه ماشه ای: اعمال فشار مداوم به نقطه ماشه برای آزاد کردن الیاف منقبض شده.
رهاسازی میوفاشیال: با استفاده از کشش و فشار ملایم برای آزادسازی تنش در فاسیا (بافت همبند) اطراف عضلات.
تحرک بافت نرم: حرکت دادن ماهیچه ها و بافت های اطراف برای بهبود انعطاف پذیری و کاهش تنش.
2. حرکات کششی و ورزش:
کشش ها و تمرینات خاص به طولانی شدن و تقویت عضله آسیب دیده کمک می کند و از تشکیل نقطه ماشه ای در آینده جلوگیری می کند و عملکرد کلی را بهبود می بخشد.
3. سوزن خشک:
تکنیک سوزن خشک شامل وارد کردن یک سوزن نازک در نقطه ماشه برای تحریک التیام و کاهش درد است.
4. روش های ضددرد:
تکنیک هایی مانند گرما، اولتراسوند و تحریک الکتریکی می توانند به بهبود گردش خون، کاهش درد و بهبودی کمک کنند.
5. آموزش و خود مدیریتی:
یادگیری در مورد نقاط ماشه ای و نحوه مدیریت آنها به شما قدرت می دهد تا از عود آنها جلوگیری کنید. این ممکن است شامل اصلاح وضعیت بدنی، تکنیک های آرام سازی، و استراتژی های خود ماساژ باشد.
رهاسازی نقاط ماشه ای و دستیابی به تسکین درد پایدار نیازمند زمان و تلاش است. با درمانگر خود همکاری کنید و با تمرینات خود سازگار باشید.
