ناتوانی جنسی مردان

ناتوانی جنسی مردان که به عنوان اختلال نعوظ (ED) نیز شناخته می شود، یک بیماری شایع است که مردان در هر سنی را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی و روابط آنها داشته باشد. 

ناتوانی جنسی مردان می تواند ناشی از عوامل مختلف جسمی، روانی و شیوه زندگی باشد. برخی از علل رایج عبارتند از:

عوامل فیزیکی:

• مشکلات عروقی: مشکلات مربوط به جریان خون به آلت تناسلی، مانند تصلب شرایین (تنگ شدن رگ های خونی)، فشار خون بالا، یا دیابت، می تواند از جریان خون کافی به آلت تناسلی جلوگیری کند و منجر به اختلال نعوظ شود.
• اختلالات عصبی: شرایطی که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد، مانند مولتیپل اسکلروزیس، بیماری پارکینسون، یا آسیب های نخاعی، می تواند در توانایی مغز برای ارسال سیگنال به آلت تناسلی برای تحریک نعوظ اختلال ایجاد کند.
• عدم تعادل هورمونی: سطوح پایین تستوسترون یا عدم تعادل در هورمون هایی مانند هورمون های تیروئید یا کورتیزول می تواند به اختلال نعوظ کمک کند.
• داروها: برخی داروها مانند داروهای ضد افسردگی، ضد فشار خون یا داروهای شیمی درمانی می توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث اختلال نعوظ شوند.
• جراحی یا تروما: جراحی ها یا آسیب هایی که بر ناحیه لگن یا نخاع تأثیر می گذارد می تواند به اعصاب و عروق خونی درگیر در روند نعوظ آسیب برساند.

عوامل روانشناسی:

• استرس و اضطراب: عوامل روانشناختی مانند استرس، اضطراب یا فشار مربوط به عملکرد می‌توانند با توانایی مغز برای تحریک پاسخ آرامش لازم برای نعوظ تداخل کنند.
• افسردگی: اختلالات خلقی مانند افسردگی می تواند میل جنسی را کاهش دهد و در برانگیختگی و عملکرد جنسی اختلال ایجاد کند.
• مشکلات رابطه: مشکلات در یک رابطه، قطع ارتباط یا درگیری های حل نشده می تواند به اختلال نعوظ کمک کند.

عوامل سبک زندگی:

• سیگار کشیدن: مصرف تنباکو می تواند به رگ های خونی آسیب برساند و جریان خون به آلت تناسلی را مختل کند و خطر اختلال نعوظ را افزایش دهد.
• سوء مصرف الکل و مواد: مصرف بیش از حد الکل یا سوء مصرف مواد می تواند در عملکرد جنسی اختلال ایجاد کند و پاسخ های نعوظ را مهار کند.
• چاقی: اضافه وزن یا چاقی می تواند منجر به عدم تعادل هورمونی، مشکلات قلبی عروقی و سایر مشکلات سلامتی شود که به اختلال نعوظ کمک می کند.
• فقدان ورزش: عادات سبک زندگی بی تحرک می تواند بر سلامت قلب و عروق و گردش خون کلی تأثیر منفی بگذارد و بر عملکرد نعوظ تأثیر بگذارد.
• رژیم غذایی نامناسب: رژیم های غذایی سرشار از چربی های اشباع شده، قندها و غذاهای فرآوری شده می توانند به چاقی، دیابت و سایر مشکلات سلامتی کمک کنند که خطر اختلال نعوظ را افزایش می دهد.

علائم ناتوانی جنسی مردان

اولین علامت ناتوانی جنسی ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ کافی برای مقاربت جنسی است. علائم دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• کاهش میل جنسی: کاهش میل جنسی یا علاقه به فعالیت های جنسی.
• مشکل در رسیدن به نعوظ: ناتوانی در به دست آوردن یا حفظ نعوظ به اندازه کافی برای نفوذ.
• انزال زودرس: انزال قبل یا کمی بعد از دخول.
• تاخیر در انزال: مشکل در انزال یا تجربه طولانی مدت برای رسیدن به ارگاسم.
• نعوظ ناقص: نعوظ های ناسازگار یا جزئی که اجازه رابطه جنسی رضایت بخشی را نمی دهد.

توجه به این نکته مهم است که دوره های گاه به گاه اختلال نعوظ شایع است و ممکن است لزوماً نشان دهنده یک مشکل مزمن نباشد. با این حال، مشکلات مداوم یا عود کننده عملکرد جنسی باید توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ارزیابی شود تا شرایط بهداشتی زمینه ای را رد کند و گزینه های درمانی را بررسی کند.

روشهای درمان

اصلاح سبک زندگی:

• رژیم غذایی سالم: اتخاذ یک رژیم غذایی مغذی غنی از میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین های بدون چربی می تواند از سلامت کلی حمایت کرده و عملکرد قلبی عروقی را بهبود بخشد.
• ورزش منظم: درگیر شدن در فعالیت بدنی منظم، مانند تمرینات هوازی، تمرینات قدرتی، یا یوگا، می تواند گردش خون را بهبود بخشد، استرس را کاهش دهد و سلامت جنسی را افزایش دهد.
• مدیریت وزن: حفظ وزن سالم از طریق رژیم غذایی و ورزش می تواند به کاهش خطر بیماری های مرتبط با چاقی که به اختلال نعوظ کمک می کند کمک کند.
• ترک سیگار: ترک سیگار می تواند جریان خون و سلامت قلب و عروق را بهبود بخشد و خطر اختلال نعوظ را کاهش دهد.

داروها:

• مهارکننده های فسفودی استراز 5 (PDE5): داروهایی مانند سیلدنافیل (ویاگرا)، تادالافیل (سیالیس) و واردنافیل (لویترا) معمولاً برای افزایش جریان خون به آلت تناسلی و بهبود عملکرد نعوظ تجویز می شوند. این داروها معمولاً کمی قبل از فعالیت جنسی مصرف می شوند.
• درمان جایگزینی تستوسترون: اگر سطوح پایین تستوسترون به اختلال نعوظ کمک می کند، ممکن است درمان با تستوسترون برای بازگرداندن تعادل هورمونی توصیه شود.
• آلپروستادیل: این دارو را می توان به صورت تزریقی یا شیاف برای کمک به بهبود جریان خون در آلت تناسلی و القای نعوظ استفاده کرد.

روان درمانی و مشاوره:

درمان شناختی-رفتاری (CBT): CBT می تواند به افراد کمک کند تا الگوهای فکری منفی، احساسات و رفتارهایی را که ممکن است در اختلال نعوظ نقش دارند را شناسایی کرده و به آنها رسیدگی کنند.
سکس درمانی: سکس درمانی می تواند به زوج ها کمک کند تا ارتباطات را بهبود بخشند، مسائل مربوط به رابطه را حل کنند و تکنیک هایی را برای تقویت صمیمیت جنسی بیاموزند.

دستگاه ها و روش های درمانی:

دستگاه‌های نعوظ خلاء (VED): دستگاه‌های مکانیکی هستند که خلاء ایجاد می‌کنند تا خون را به داخل آلت تناسلی بکشند و نعوظ ایجاد کنند.
ایمپلنت آلت تناسلی: ایمپلنت های جراحی را می توان در آلت تناسلی قرار داد تا حمایت ساختاری و تسهیل نعوظ را فراهم کند.

عمل جراحی:

جراحی عروق: در مواردی که جریان خون به آلت تناسلی به شدت به خطر می افتد، ممکن است روش های جراحی مانند جراحی بای پس عروقی یا آنژیوپلاستی برای بهبود گردش خون در نظر گرفته شود.
جراحی پروتز آلت تناسلی: در برخی موارد، ایمپلنت آلت تناسلی ممکن است با جراحی کاشته شود تا عملکرد نعوظ را به صورت درخواستی ارائه دهد.

فیزیوتراپی در درمان ناتوانی جنسی مردان

فیزیوتراپی می تواند نقش ارزشمندی در درمان ناتوانی جنسی ایفا کند، به ویژه زمانی که این بیماری با عوامل فیزیکی مانند مشکلات عروقی، اختلالات عصبی یا مشکلات اسکلتی عضلانی مرتبط باشد.

هدف فیزیوتراپی بهبود جریان خون، قدرت عضلانی، انعطاف پذیری و عملکرد کلی بدن است که همگی می توانند به اختلال نعوظ کمک کنند. در اینجا چند روش برای استفاده از فیزیوتراپی در درمان ناتوانی جنسی مردان وجود دارد:

تمرین عضلات کف لگن:
عضلات کف لگن نقش مهمی در عملکرد جنسی از جمله نعوظ و انزال دارند. فیزیوتراپی می تواند شامل تمرین عضلات کف لگن برای تقویت این عضلات، بهبود جریان خون در ناحیه لگن و افزایش عملکرد نعوظ باشد. تمرینات کگل، که شامل انقباض و شل کردن عضلات کف لگن است، می تواند به بهبود تون عضلات و کنترل در ناحیه لگن کمک کند.

ورزش قلبی عروقی:
تناسب اندام قلبی عروقی برای گردش خون کلی و سلامت قلب و عروق ضروری است که از عوامل مهم در عملکرد نعوظ هستند. فیزیوتراپیست ها می توانند تمرینات هوازی فردی مانند پیاده روی، دوچرخه سواری یا شنا را برای بهبود جریان خون، کاهش فشار خون و بهبود عملکرد قلبی عروقی تجویز کنند. بهبود سلامت قلب و عروق می تواند منجر به نعوظ و عملکرد جنسی بهتر شود.

درمان دستی:
تکنیک های درمان دستی در فیزیوتراپی فیزیوتراپی مانند ماساژ، تحرک مفصل و دستکاری بافت نرم می تواند به بهبود گردش خون، کاهش تنش عضلانی و افزایش عملکرد فیزیکی در ناحیه لگن کمک کند. درمان دستی می‌تواند نواحی خاصی از سفتی، محدودیت یا اختلال را که ممکن است به اختلال نعوظ کمک کند را هدف قرار دهد و درد یا ناراحتی را که ممکن است بر عملکرد جنسی تأثیر بگذارد تسکین دهد.