فیزیوتراپی در بیماری پارکینسون با هدف افزایش استقلال ، کاهش ناتوانی و بهبود کیفیت زندگی توسط متخصصان ما در فیزیوتراپی دکتر نصیری (بهترین فیزیوتراپی غرب تهران) ارائه می شود.
بیماری پارکینسون یک بیماری دژنراتیو پیشرونده مغز است که بر توانایی شما در انجام حرکات تأثیر می گذارد. در نتیجه، افراد مبتلا به پارکینسون تمایل به حرکات آهسته، لرزش در حالت استراحت، سفتی و تعادل ضعیف دارند. این به دلیل مرگ سلول هایی است که پیام رسان دوپامین را تولید می کنند. دوپامین مسئول حرکات شما و توانایی تفکر و برنامه ریزی است. علاوه بر این، مسئولیت تولید احساساتی مانند انگیزه و لذت را نیز بر عهده دارد. به همین دلیل است که علائم حرکتی و غیرحرکتی مرتبط با این بیماری وجود دارد.
این تغییرات در توانایی حرکتی شما می تواند منجر به افزایش خطر افتادن شود که می تواند منجر به شکستگی، بستری شدن در بیمارستان یا مرگ شود، به خصوص در افراد مسن.
فیزیوتراپی در بیماری پارکینسون می تواند به تخفیف عوارض ایجاد شده در بیماران کمک زیادی کند و کیفیت زندگی مبتلایان را بهبود بخشد.
علائم
افراد مبتلا به پارکینسون معمولاً ظاهری معمولی دارند که شامل حالت خمیده، اندام های خمیده، لرزش در حالت استراحت و حرکات آهسته است. داروها همچنین می توانند عوارض جانبی ناخواسته ای مانند حرکات غیرقابل کنترل و اصرار برای حرکت ایجاد کنند. علاوه بر این، افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است در ایجاد حرکات مشکل داشته باشند که می تواند باعث مشکلاتی در راه رفتن مانند برداشتن قدم های کوتاه و آهسته شود، افراد مبتلا به بیماری پارکینسون می توانند در مراحل اولیه، متوسط و اواخر با طیف وسیعی از محدودیت های مختلف ظاهر شوند.
فیزیوتراپی در بیماری پارکینسون
بیماری پارکینسون در حال حاضر درمانی ندارد و عمدتاً با داروها کنترل می شود. این ها برای کاهش علائم و کمک به بازگشت به فعالیت های روزانه به جای جلوگیری از پیشرفت بیماری استفاده می شوند. داروها نقش مهمی را ایفا می‌کنند که به شما امکان می‌دهند به طور کامل در جلسات فیزیوتراپی خود شرکت کنید و مغزتان را در بهترین شرایط قرار می‌دهند تا روی چیزهایی مانند تعادل، قدرت و راه رفتن کار کند. هنگام مصرف داروها همیشه باید دستورالعمل های متخصص مغز و اعصاب خود را دنبال کنید.
بنابراین چگونه فیزیوتراپی می تواند به مدیریت بیماری پارکینسون کمک کند؟
فیزیوتراپیست ها در تشخیص دقیق محدودیت های عملکردی و تجویز تمریناتی برای هدف قرار دادن این نواحی و بازگرداندن حرکت طبیعی متخصص هستند. بنابراین، در افراد مبتلا به پارکینسون، این شامل تمریناتی برای قدرت، انعطاف پذیری، تعادل و سلامت کلی است. در واقع ثابت شده است که ورزش تنها چیزی است که می تواند پیشرفت بیماری پارکینسون را کند کند. در نهایت، فیزیوتراپی باید مکملی برای دارو در مدیریت بیماری پارکینسون باشد.
اهداف فیزیوتراپی در بیماری پارکینسون
1. بهبود تعادل
تعادل یک پیش بینی کننده مهم برای خطر سقوط شما است. افراد مبتلا به پارکینسون به دلیل تغییر در وضعیت بدنی، قدرت، سفتی و راه رفتن می توانند با تعادل دست و پنجه نرم کنند. علاوه بر این، افراد مبتلا به پارکینسون از یک چرخه معیوب عدم استفاده رنج می برند که در آن محدودیت هایی را تجربه می کنند و در نتیجه اعتماد به توانایی خود برای انجام برخی حرکات را از دست می دهند. به همین دلیل، شما آنها را زیاد امتحان نمی کنید که فقط مشکل را بدتر می کند. فیزیوتراپیست ها متخصص در ارائه تمرینات تعادلی در محیطی امن هستند که چالشی مناسب برای شماست. در زیر نمونه‌هایی از تمرین‌هایی است که فیزیوتراپیست‌های ما ممکن است برای به چالش کشیدن توانایی مغز و بدن برای اصلاح خود به شما بدهند.
بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی در پونک
2. بهبود قدرت و انعطاف پذیری
حتی در افراد سالم عادی، انتظار می رود که اکثر افراد دچار عدم تعادل عضلانی شوند. فیزیوتراپیست ها در تشخیص محدودیت های عضلانی و تجویز تمریناتی برای هدف قرار دادن نقاط ضعف متخصص هستند.
دکتر فیزیوتراپی تمریناتی برای تقویت پاها برای کمک به بهبود تعادل و راه رفتن پیشنهاد می دهد. متخصصان فیزیوتراپی در بیماری پارکینسون همچنین می توانند تمریناتی را برای بالاتنه به شما بدهند تا به وضعیت بدن و فعالیت های روزانه کمک کنند. در نهایت، آنها می‌توانند به شما کشش یا رهاسازی میوفاشیال را برای کمک به مدیریت برخی از سفتی مرتبط با بیماری پارکینسون ارائه دهند.
3. بهبود وضعیت بدن
بیماری پارکینسون بر توانایی شما برای کنترل چیزهایی که معمولاً خودکار هستند تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، وضعیت بدن شما بدون اینکه یادآوری خودکار از مغز به عضلات ارسال شود، تغییر می کند. بنابراین می توانید ببینید که چگونه این تغییر وضعیت می تواند منجر به فشار بیشتر بر گردن و پشت شود. در نهایت، این می تواند منجر به درد شود! همچنین می تواند بر تنفس، بلندی صدا و وضوح شما هنگام صحبت کردن تأثیر بگذارد. خوشبختانه، فیزیوتراپیست ها می توانند نشانه های کلامی یا غیرکلامی را برای کمک به کند کردن پیشرفت وضعیت بیماران مبتلا به پارکینسون ارائه دهند. همچنین، می‌توانیم تمرین هایی برای کشش یا تقویت عضلات وضعیتی ارائه کنیم. انجام این تغییرات در اسرع وقت بسیار مهم است. این به این دلیل است که صرف زمان زیاد در این وضعیت می تواند منجر به از دست دادن انعطاف پذیری و تغییر در تعادل شود.
