فیزیوتراپی برای فلج صورت
از دست دادن عملکرد صورت به دلیل فلج عصب صورت می تواند به طور قابل توجهی بر اعتماد به نفس و سلامت عاطفی تأثیر بگذارد. فلج عصب صورت در نتیجه آسیب یا آسیب به عصب هفتم جمجمه ای که عصب صورت نیز نامیده می شود، رخ می دهد. عصب صورت کنترل کننده حالت صورت، عملکرد بزاق، طعم در قسمت هایی از زبان است و نقش کمی در عملکرد گوش دارد.
پیامدهای بالقوه فلج عصب صورت شامل شرایط عصبی عضلانی کمتر شناخته شده مانند سینکینز، عدم تقارن، هیپرکینزیس، آتروفی عضلانی و انقباض است. شایع ترین این پیامدها سینکینزیس است، وضعیتی که در آن انقباض عمدی عضلات در یک ناحیه از صورت باعث انقباض غیرارادی در ناحیه دیگر می شود. به عنوان مثال، سینکینز دهانی-چشمی حرکت غیرارادی دهان در حین حرکت ارادی چشم (مانند پلک زدن یا بالا بردن ابرو) است. تصور می شود که سینکینزیس از بازسازی ضعیف عصب در طول فرآیند بهبودی عصب صورت ناشی می شود. تحقیقات نشان می دهد که بیماران با بهبودی ناقص پس از فلج عصب صورت می توانند از یک برنامه توانبخشی فیزیکی شامل آموزش مجدد عصبی عضلانی، ورزش درمانی و بیوفیدبک بهره مند شوند.
درک علت و میزان فلج عصب صورت در هدایت درمان و ایجاد انتظارات بیمار برای بهبودی مهم است. گزینه های درمانی شامل توانبخشی با فیزیوتراپی و مداخلات جراحی است.
فیزیوتراپی برای فلج صورت
فیزیوتراپی می تواند بخش مهمی از برنامه درمان شما به سمت بهبودی پس از فلج عصب صورت باشد و باید صرف نظر از اینکه فلج گذرا یا مزمن است انجام شود . چه زمانی باید به فیزیوتراپیست مراجعه کرد و مراقبت های فیزیوتراپی چگونه ممکن است به نظر برسد به علت و پیش آگهی فلج عصب و همچنین هرگونه مشکل بعدی (عواقب) که ممکن است فلج ایجاد کرده باشد بستگی دارد.
درمان فیزیوتراپی برای فلج صورت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ماساژ بافت نرم و کشش برای رفع کوتاهی و تنش تطبیقی عضلات نهفته.
- توسعه یک برنامه ورزشی فردی برای رفع عدم تقارن صورت. این ممکن است شامل بیوفیدبک و یا آینه درمانی برای کار بر روی تقویت عضلات و مهمتر از همه، الگوبرداری، کنترل و هماهنگی عضلات باشد.
- آموزش در مورد عضلات صورت و عملکرد آنها، پیشرفت مورد انتظار و جدول زمانی بهبودی.
گزینه های جراحی برای فلج عصب صورت
همراه با مدیریت محافظه کارانه در قالب توانبخشی فیزیکی با فیزیوتراپی، مداخلات جراحی بالقوه زیادی وجود دارد که می تواند کمک کند. دو جراحی رایج عبارتند از ترمیم عصبی که در آن عصب آسیب‌دیده به هم بخیه می‌شود، و رفع فشار عصبی که در آن ساختارهای فشرده‌کننده عصب برداشته می‌شوند.
فیزیوتراپی پس از جراحی
توانبخشی فیزیکی نیز نقش مهمی در بهبودی پس از جراحی دارد. از آنجایی که 50 درصد از افرادی که تحت درمان جراحی قرار می گیرند دچار سینکینزی خفیف یا متوسط می شوند ، جای تعجب نیست که درمان فیزیوتراپی پس از جراحی می تواند بسیار شبیه به مراقبت های فیزیوتراپی غیر جراحی باشد. علاوه بر درمان های فیزیوتراپی ذکر شده در بالا، فیزیوتراپی پس از جراحی برای فلج عصب صورت ممکن است از تکنیک های تخلیه لنفاوی دستی برای کمک به مدیریت تورم مربوط به جراحی استفاده کند.
جدول زمانی برای شروع فیزیوتراپی پس از جراحی تا حد زیادی به نیازی که توسط جراح ارزیابی می شود بستگی دارد. با این گفته، شواهدی وجود دارد که از اثربخشی فیزیوتراپی پس از جراحی در طول دوره بهبودی، در اوایل 5 هفته پس از جراحی خبر می دهند.
کلمات مرتبط :
فیزیوتراپی برای فلج صورت – درمان فلج صورت با فیزیوتراپی – فیزیوتراپی برای فلج بلز – بهترین فیزیوتراپی غرب تهران – فیزیوتراپی طرف قرارداد با بیمه – فیزیوتراپی در شهران
