فیزیوتراپی برای بیماری پارکینسون

فیزیوتراپی برای بیماری پارکینسون در توانخبشی این بیماران ، کمک به تخفیف عوارض پارکینسون و بهبود کیفیت زندگی از اهمیت زیادی برخوردار است.

به خوبی شناخته شده است که انواع ورزش برای بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون مفید است. اما فیزیوتراپی، به ویژه، کلیدی است. چرا؟ یک متخصص فیزیوتراپی می تواند شما را از طریق حرکات صحیح برای افزایش تحرک، قدرت و تعادل راهنمایی کند و به شما کمک کند مستقل بمانید. 

افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است متوجه شوند که با حرکات روزمره مانند راه رفتن یا نشستن و برخاستن از صندلی یا تخت مشکل دارند. یا ممکن است کنجکاو باشند که بدانند چه ورزشی می توانند و باید انجام دهند.

راهکارهای فیزیوتراپی برای بیماری پارکینسون

آموزش دامنه حرکتی
شکل خاصی از فیزیوتراپی برای بیماران پارکینسون، آموزش دامنه حرکتی است، شما حرکات فیزیکی بیش از حد اغراق آمیز مانند گام های بلند و چرخش بازو انجام می دهید. این راهی برای بازآموزی ماهیچه‌ها و کند کردن پیشرفت هیپوکینزی است.

الگوهای متقابل
حرکات متقابل الگوهای پهلو به پهلو و چپ به راست هستند، مانند چرخاندن بازوها در حین قدم زدن در حین راه رفتن. بیماری پارکینسون ممکن است بر این الگوها تأثیر بگذارد. درمانگر شما ممکن است به شما کمک کند الگوهای متقابل را با استفاده از یک دوچرخه دراز کشیده (دوچرخه ثابتی که در آن در حالت خوابیده می‌نشینید) یا دستگاه بیضوی (که در آن از دست‌ها و پاهای خود استفاده می‌کنید) تقویت کنید. پراه رفتن را تمرین کنید و تاب خوردن بازوهایتان را در نظر داشته باشید. برای حفظ ریتم، آواز خواندن یا آواز خواندن ممکن است کمک کند.” کلاس های رقص و تای چی نیز مفید هستند.

بهبود تعادل
تعادل طبیعی، تعاملی است بین آنچه می‌بینید (بازخورد بصری)، گوش داخلی شما (که به شما کمک می‌کند خود را جهت‌یابی کنید) و اینکه چگونه پاهایتان زمین زیر خود را حس می‌کنند. بیماری پارکینسون می تواند این سیستم تعادل را تحت تاثیر قرار دهد و راه رفتن شما (نحوه راه رفتن) را ناپایدار کند، که به نوبه خود ممکن است شما را از حضور در مکان های عمومی یا شلوغ ترساند. آموزش راه رفتن (تمرین پیاده روی) که از تکنیک های فیزیوتراپی برای بیماری پارکینسون است می تواند کمک کننده باشد. تمریناتی که با هدف بهبود تعادل انجام می شود باید توسط یک فیزیوتراپیست هدایت شوند، که می تواند با شما همکاری کند تا مشکلات تعادل را درک کند و راه های جبران را به شما آموزش دهد.

کشش و انعطاف پذیری
برای بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون سفت شدن عضلات خم کننده لگن، همسترینگ و ساق پا شایع است. برای مقابله با این سفتی، بهتر است در فواصل زمانی مکرر در طول روز حرکات کششی انجام دهید، نه فقط یک بار. از یک مربی یا درمانگر واجد شرایط که در پارکینسون تخصص دارد بخواهید تا به شما نشان دهد که چه تمریناتی مناسب شرایط شما است.

آموزش قدرت
ماهیچه ها به طور طبیعی با افزایش سن ضعیف می شوند، بنابراین تمرینات قدرتی برای همه مهم است. اما تحقیقات نشان می‌دهد که ضعف عضلانی مشکل بزرگ‌تری برای بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون است. بسته به اینکه در چه مرحله ای از بیماری هستید، یک فیزیوتراپیست ممکن است از شما بخواهد تمرینات مقاومتی را با دمبل های سبک یا نوار مقاومتی (نوعی نوار لاستیکی ضخیم) انجام دهید. کلاس‌های مبتنی بر استخر، با استفاده از مقاومت آب برای تقویت ماهیچه‌ها نیز می‌تواند مناسب باشد.