روشهای فیزیوتراپی برای پارکینسون
نوع درمانی که برای بیماری پارکینسون دریافت می کنید به علائم، نیازها و آنچه می خواهید به دست آورید بستگی دارد. گزینه های درمانی رایج برای مدیریت بیماری پارکینسون عبارتند از:
آموزش دامنه
تمرین دامنه یک استراتژی فیزیوتراپی است که برای کاهش برادیکینزی و هیپوکینزی طراحی شده است. برادیکینزی کندی حرکت و یکی از علائم اصلی بیماری پارکینسون است. هیپوکینزی به حرکات کوچک اشاره دارد و یکی دیگر از علائم شایع بیماری پارکینسون است.
با تمرینات دامنه، بیماران انجام حرکات اغراق آمیز مانند تاب دادن بازوها یا برداشتن گام های بلند را تمرین می کنند. این فرم درمانی به تمرین مجدد عضلات شما کمک می کند و از انجام حرکات کوچک و آهسته جلوگیری می کند.
حرکات متقابل
حرکات متقابل همزمان در جهت مخالف اتفاق می افتد. به عنوان مثال، تاب دادن بازوها در حین راه رفتن یک حرکت متقابل است. بیماری پارکینسون ممکن است توانایی فرد در انجام حرکات متقابل را مختل کند که می تواند باعث ایجاد مشکلات تعادلی شود، اما فیزیوتراپی می تواند کمک کننده باشد.
فیزیوتراپیست شما ممکن است از شما بخواهد از دوچرخه ثابت یا دستگاه بیضوی برای تقویت الگوهای متقابل استفاده کنید. آنها همچنین ممکن است توصیه کنند که با تمرکز بر تکان دادن بازوها در حین راه رفتن، حرکات متقابل را به تنهایی تمرین کنید. رقصیدن و تای چی نیز می تواند توانایی شما را در حرکت بهبود بخشد.
آموزش تعادل
مغز شما از ورودی چشم ها، گوش ها، ماهیچه ها و مفاصل برای حفظ تعادل بدن استفاده می کند. بیماری پارکینسون ممکن است بر سیستم تعادل شما تأثیر بگذارد و ثابت ماندن در حین راه رفتن را دشوار کند. اگر با تعادل دست و پنجه نرم می کنید، فیزیوتراپ شما می تواند تمرینات تعادلی را در برنامه ورزشی شما بگنجاند و تکنیک هایی را به شما آموزش دهد که می توانید در خانه از آنها استفاده کنید. تمرینات تعادلی معمولاً بخشی ضروری از درمان بیماری پارکینسون است زیرا راه رفتن را بهبود می بخشد و به جلوگیری از زمین خوردن کمک می کند.
کشش
حرکات کششی انعطاف پذیری را بهبود می بخشد و سفتی عضلات مرتبط با بیماری پارکینسون را کاهش می دهد. انعطاف پذیر بودن برای حرکات روزمره مانند راه رفتن، خم شدن و بلند کردن ضروری است. هنگامی که انعطاف پذیری خود را از طریق تمرینات کششی افزایش می دهید، ممکن است زمان راحت تری برای بلند شدن از رختخواب، پوشیدن لباس، برداشتن وسایل از روی زمین و انجام کارهای مختلف دیگر داشته باشید. میتوانید هر منطقهای را که میخواهید در مورد انعطافپذیری بهبود ببخشید، به فیزیوتراپیست خود بگویید، و او به شما حرکات کششی را برای هدف قرار دادن آن عضلات نشان میدهد.
آموزش قدرت
قدرت عضلانی برای فعال ماندن و حفظ استقلال حیاتی است. بیماری پارکینسون و افزایش سن هر دو می توانند بدون تمرینات قدرتی منجر به ضعف عضلانی شوند. به طور کلی، افراد با بلند کردن وزنه یا استفاده از دستگاه های وزنه برداری عضلات خود را تقویت می کنند. افراد همچنین می توانند از نوارهای مقاومتی یا وزن بدن خود برای ساخت ماهیچه های خود استفاده کنند. مهم نیست که در چه مرحله ای از بیماری پارکینسون هستید، باز هم می توانید عضلات خود را قوی تر کنید.
فیزیوتراپیست شما تمرینات قدرتی را انتخاب می کند که برای شما بی خطر بوده و نواحی مشکل را بهبود می بخشد. فیزیوتراپیست شما ممکن است برای کمک به وضعیت بدن، افزایش استقامت و بهبود علائم حرکتی، تقویت عضلات زیر را توصیه کند:
کلمات مرتبط :
روشهای فیزیوتراپی برای پارکینسون – توانبخشی پارکینسون با فیزیوتراپی – بهترین درمان پارکینسون – فیزیوتراپی در غرب تهران – فیزیوتراپی در شاهین شمالی