درمان پارکینسون

درمان پارکینسون

در حال حاضر، بیماری پارکینسون قابل درمان نیست، اما راه های متعددی برای مدیریت علائم آن وجود دارد. بسته به علائم خاص و نحوه عملکرد برخی درمان‌ها، درمان‌ها نیز می‌توانند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند. داروها و توانبخشی با فیزیوتراپی راه اصلی برای درمان این بیماری هستند.

درمان های دارویی برای بیماری پارکینسون به دو دسته تقسیم می شوند: درمان های مستقیم و درمان های علائم. درمان های مستقیم خود پارکینسون را هدف قرار می دهد. درمان های علامتی فقط اثرات خاصی از بیماری را درمان می کند.

داروها

داروهایی که بیماری پارکینسون را درمان می کنند این کار را به روش های مختلفی انجام می دهند. به همین دلیل، داروهایی که یک یا چند مورد از موارد زیر را انجام می دهند به احتمال زیاد:

اضافه کردن دوپامین داروهایی مانند لوودوپا می توانند سطوح موجود دوپامین را در مغز شما افزایش دهند. این دارو تقریباً همیشه مؤثر است، و زمانی که مؤثر نباشد، معمولاً نشانه دیگری از پارکینسونیسم به جای بیماری پارکینسون است. استفاده طولانی مدت از لوودوپا در نهایت منجر به عوارض جانبی می شود که باعث کاهش اثربخشی آن می شود.

چندین دارو علائم خاص بیماری پارکینسون را درمان می کنند. علائم درمان شده اغلب شامل موارد زیر است:

• اختلال نعوظ و جنسی.
• خستگی یا خواب آلودگی.
• یبوست.
• مشکلات خواب
• افسردگی.
• زوال عقل
• اضطراب
• توهم و سایر علائم روان پریشی.

تحریک عمیق مغز

در سال‌های گذشته، جراحی گزینه‌ای برای آسیب رساندن عمدی و زخمی شدن بخشی از مغز شما بود که به دلیل بیماری پارکینسون بد کار می‌کرد. امروزه، همین اثر با استفاده از تحریک عمقی مغز امکان پذیر است، که از یک دستگاه کاشته شده برای رساندن جریان الکتریکی ملایم به همان مناطق استفاده می کند.

مزیت اصلی این است که تحریک عمقی مغز برگشت پذیر است، در حالی که آسیب عمدی اسکار برگشت پذیر نیست. این رویکرد درمانی تقریباً همیشه یک گزینه در مراحل بعدی بیماری است، زمانی که درمان با لوودوپا کمتر موثر می شود، و در افرادی که لرزش دارند و به نظر می رسد به داروهای معمول پاسخ نمی دهد.

فیزیوتراپی در درمان پارکینسون

پارکینسون یک بیماری عصبی پیشرونده است که باعث بروز مشکلات حرکتی در فرد بیمار می شود ، به همین جهت فیزیوتراپی برای توانبخشی بیماران پارکینسون از اهمیت زیادی برخوردار است.

علیرغم درمان های مختلف پزشکی و جراحی برای بیماری پارکینسون (PD) بیماران به تدریج دچار مشکلات جسمی قابل توجهی می شوند. هدف فیزیوتراپیست ها این است که افراد مبتلا به PD را قادر سازند تا حداکثر سطح تحرک، فعالیت و استقلال خود را از طریق ارائه درمان مناسب حفظ کنند.

طیف وسیعی از رویکردها برای توانبخشی حرکتی استفاده می شود که هدف آنها افزایش کیفیت زندگی با به حداکثر رساندن توانایی بدنی و به حداقل رساندن عوارض ثانویه در کل دوره بیماری است.

کلمات مرتبط :

فیزیوتراپی پارکینسون – فیزیوتراپی برای پارکینسون