اسپوندیلوز کمری انحطاط ستون فقرات کمری است و گاهی اوقات به عنوان آرتریت نخاعی شناخته می شود.
این اصطلاح شامل تمام شرایط تخریبی است که بر ستون فقرات کمری تأثیر می گذارد، از جمله:
استئوآرتریت کمر (OA) و OA مفصل فاست: نوعی آرتروز ستون فقرات است که زمانی رخ میدهد که غضروف اطراف مفاصل فاست شکسته و فرسوده میشود و باعث التهاب میشود. استخوان روی استخوان ساییده می شود که می تواند باعث ایجاد خارهای استخوانی دردناک (رشد بیش از حد استخوانی به نام استئوفیت) در محل غضروف شود. خارهای استخوانی می توانند باعث تنگی کانال نخاعی شوند (تنگ شدن کانال نخاعی) و منجر به فشردگی و آسیب عصب شوند.
Spondylosis deformans: خارهای استخوانی که در اطراف دیسک بین مهره ای در حال تخریب رشد می کنند.
بیماری دیسک دژنراتیو کمر: دژنراسیون دیسک های بین مهره ای
برآمدگی دیسکها میتواند باعث التهاب شود و اعصاب نخاعی را حساستر کند یا عصبها را فشار دهد.
فتق دیسک می تواند به رباط های کمر فشار وارد کند و باعث درد شود
اسپوندیلولیستزیس – جایی که مهره به سمت جلو بر روی مهره بعدی می لغزد و ستون فقرات را نادرست می کند.
دلایل و عوامل خطر
هیچ دلیلی برای اسپوندیلوز کمری وجود ندارد، اما با افزایش سن همراه است زیرا استخوانها، مفاصل، رباطها و دیسکهای بین مهرهای در ستون فقرات کمری به دلیل ساییدگی و پارگی طبیعی تحلیل رفته و ضعیف میشوند.
عواملی که احتمال ابتلا به اسپوندیلوز کمری را افزایش می دهند عبارتند از:
- افزایش سن (اگرچه علائم می تواند از سن 20 سالگی و معمولاً قبل از 50 سالگی شروع شود)
- سابقه خانوادگی اسپوندیلوز کمری
- آسیب های قبلی کمر
- جراحی های قبلی کمر
- فشار طولانی مدت و مکرر روی کمر شما، چه شغلی و چه تفریحی
علائم اسپوندیلوز کمری
بسیاری از افراد مبتلا به اسپوندیلوز کمری هیچ علامتی را تجربه نمی کنند.
بسیاری از آن ها با استفاده از درمانهای محافظهکار بهبود مییابند، و تعداد کمی از آنها درد مزمن را تجربه میکنند.
از آنجایی که علل مختلفی برای اسپوندیلوز کمری وجود دارد، علائم بسیار متفاوت است. علائم و نشانه ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
- کمر درد
- کاهش دامنه حرکتی و انعطاف پذیری، چه در ناحیه کمر یا پاها، به خصوص اول صبح یا بعد از دوره های عدم تحرک
- سفتی یا حساسیت در ناحیه کمر
- بی حسی و سوزن سوزن شدن و/یا تیر کشیدن یا درد تابشی (معروف به رادیکولوپاتی کمری) از کمر به باسن یا پا
- ضعف در ساق یا پا در صورت فشرده شدن شدید عصب
- بیحسی، گزگز و ضعف نیز میتواند ناشی از اسپوندیلوز کمری باشد که به نخاع آسیب میزند (میلوپاتی)، بهعنوان مثال، از فشار دادن فتق دیسک بزرگ بر روی نخاع.
عوارض نادر اما جدی اسپوندیلوز کمری عبارتند از:
- از دست دادن کنترل مثانه یا روده یا بی حسی در کشاله ران به دلیل اختلال عملکرد عصبی
- تنگی ستون فقرات کمری که در آن کانال نخاعی باریک میشود، به نخاع و اعصاب فشار وارد میکند و احتمالاً آنها را نیشگون میگیرد که منجر به ضعف، گزگز، بیحسی یا درد میشود که از کمر به باسن، ران یا کشاله ران تابش میکند.
- سندرم دم اسبی که در آن اعصاب در پایین نخاع توسط یک دیسک یا توده بین مهره ای تحت فشار قرار می گیرند و باعث مشکلات عصبی شدید می شود.
- اختلال عملکرد عصبی ناشی از فشردگی عصب، ناشی از برآمدگی دیسکها یا خارهای استخوانی که سوراخهایی را که ریشههای عصبی از کانال نخاع خارج میشوند باریک میکنند.
روش های درمان
هدف از درمان کاهش درد ناشی از اسپوندیلوز کمری است و شامل موارد زیر است:
فیزیوتراپی (که اصلی ترین درمان محافظه کارانه برای اسپوندیلوز کمر در نظر گرفته می شود). فیزیوتراپی یک درمان بدون دارو و غیر جراحی است که بر کاهش درد، پیشگیری از درد مزمن، بازیابی قدرت و افزایش تحرک، عملکرد و کیفیت زندگی مفاصل تمرکز دارد.
داروها از جمله:
- داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی
- داروهای موضعی مانند کرم، اسپری، ژل یا چسب
- شل کننده های عضلانی
- تزریق کورتیکواستروئید برای تسکین التهاب
جراحی
بیشتر اوقات، علائم را می توان از طریق داروها، فیزیوتراپی و حفظ یک سبک زندگی فعال بهبود بخشید.
با این حال، گاهی اوقات زمانی که اسپوندیلوز کمری باعث مشکل عصبی یا آسیب عصبی شده باشد، جراحی ضروری است.
اگر بعد از اینکه سایر درمانهای کمتر تهاجمی کمکی نکردند، جراحی ضروری باشد، فیزیوتراپی بخش مهمی از توانبخشی است.
کلمات مرتبط :
