ازگود اشلاتر

ازگود اشلاتر ، یک بیماری شایع است که باعث درد و تورم در ناحیه زانو، به ویژه در ناحیه درست زیر زانو، جایی که تاندون کشکک به استخوان ساق پا می چسبد، می شود.

این بیماری بیشتر در کودکان و نوجوانانی که دچار جهش رشد می‌شوند دیده می‌شود، به‌ویژه آنهایی که در ورزش‌ هایی شرکت می‌کنند که شامل دویدن، پریدن و سایر فعالیت‌هایی است که بر زانوها فشار وارد می‌کند.

این عارضه به دلیل فشار مکرر روی صفحه رشد در استخوان ساق پا ایجاد می شود که می تواند باعث کنده شدن تاندون از استخوان و التهاب و درد شود. علائم بیماری ازگود اشلاتر می تواند شامل درد، تورم و حساسیت در ناحیه زانو و همچنین برآمدگی استخوانی درست زیر زانو باشد.

علائم ازگود اشلاتر

درد و حساسیت: درد و حساسیت در زیر کاسه زانو، به ویژه در ناحیه ای که تاندون کشکک به استخوان ساق پا می چسبد.

تورم: تورم در ناحیه زانو که می تواند خفیف تا شدید باشد.

برآمدگی استخوانی: برآمدگی استخوانی ممکن است درست زیر زانو ایجاد شود که در لمس دردناک است.

سفتی: سفتی در مفصل زانو که می تواند حرکت زانو را دشوار کند.

درد در حین فعالیت: درد و ناراحتی در حین فعالیت هایی که شامل دویدن، پریدن یا سایر فعالیت هایی است که به زانوها فشار وارد می کند.

توجه به این نکته مهم است که همه افراد مبتلا به بیماری ازگود-شلاتر همه این علائم را تجربه نمی کنند و شدت علائم می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. 

دلایل ازگود اشلاتر

بیماری Osgood-Schlatter ناشی از فشار مکرر روی صفحه رشد در استخوان ساق پا است که می تواند باعث جدا شدن تاندون کشکک از استخوان و التهاب و درد شود. این عارضه بیشتر در کودکان و نوجوانانی دیده می‌شود که دچار جهش رشد می‌شوند.

در طول جهش رشد، استخوان‌های بدن سریع‌تر از ماهیچه‌ ها و تاندون‌ ها رشد می‌کنند، که می‌ تواند باعث تنش و استرس در نقاط اتصال ماهیچه‌ ها و تاندون‌ ها به استخوان شود. در مورد بیماری Osgood-Schlatter، صفحه رشد در استخوان ساق پا به ویژه در برابر استرس و تنش آسیب پذیر است، که می تواند باعث کنده شدن تاندون کشکک از استخوان و التهاب و درد شود.

عوامل دیگری که ممکن است در ایجاد بیماری ازگود-شلاتر نقش داشته باشند عبارتند از:

استفاده بیش از حد: فشار مکرر بر روی مفصل زانو ناشی از فعالیت‌ هایی مانند دویدن، پریدن یا سایر ورزش‌ های پر فشار.

سفتی عضلانی: سفتی در عضلات اطراف مفصل زانو، که می تواند فشار بیشتری را بر روی تاندون کشکک وارد کند.

انعطاف پذیری ضعیف: عدم انعطاف پذیری در عضلات و تاندون های اطراف مفصل زانو که می تواند آنها را مستعد آسیب دیدگی کند.

جهش رشد: نوجوانانی که دچار جهش رشد می شوند بیشتر مستعد ابتلا به بیماری ازگود-شلاتر هستند زیرا استخوان های آنها سریعتر از ماهیچه ها و تاندون هایشان رشد می کند.

بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی برای زانودرد

روشهای درمان

درمان بیماری Osgood-Schlatter معمولاً شامل ترکیبی از استراحت، یخ و داروهای ضد التهابی برای کاهش درد و تورم است. علاوه بر این، فیزیوتراپی و تمرینات برای تقویت عضلات اطراف زانو نیز ممکن است مفید باشد.

استراحت: استراحت دادن به مفصل زانو می تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند. این به معنای اجتناب از فعالیت‌هایی است که به مفصل زانو فشار وارد می‌کنند، مانند دویدن، پریدن و سایر ورزش‌های پرتحرک.

یخ: قرار دادن یخ روی زانو می تواند به کاهش درد و تورم کمک کند. یخ باید به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در یک زمان و چندین بار در روز اعمال شود.

داروهای ضد التهابی: داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.

فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات اطراف مفصل زانو کمک کند، که می تواند به کاهش استرس روی تاندون کشکک کمک کند. فیزیوتراپیست شما همچنین ممکن است حرکات کششی و تمریناتی را برای بهبود انعطاف پذیری توصیه کند.

بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی در سردار جنگل

زانوبند: پوشیدن زانوبند می تواند به کاهش تنش روی تاندون کشکک کمک کند و از مفصل زانو حمایت کند.

در بیشتر موارد، با پایان رشد بدن کودک و بسته شدن صفحه رشد در استخوان ساق پا، بیماری ازگود-شلاتر خود به خود در طول زمان برطرف می شود. با این حال، در برخی موارد، ممکن است جراحی برای برداشتن برآمدگی استخوانی یا اتصال مجدد تاندون به استخوان ضروری باشد.